Ĉapitro VII: Disponoj ĉe minaco al la paco aŭ ties rompo kaj ĉe agresaj agoj

Artikolo 39

La Konsilio pri Sekureco konstatas, ĉu temas pri minaco aŭ rompo de la paco aŭ pri agresa ago ; ĝi donas rekomendojn aŭ decidas, kiaj disponoj laŭ la artikoloj 41 kaj 42 estas farendaj por konservi aŭ restarigi la mondan pacon kaj la internacian sekurecon.

Artikolo 40

Por antaŭmalhelpi pliakriĝon de la situacio, la Konsilio pri Sekureco povas, antaŭ ol doni rekomendon laŭ artikolo 39 aŭ decidi disponojn, postuli de la koncernaj partioj sekvi la provizorajn disponojn kiujn ĝi opinias necesaj aŭ dezirindaj. Tiuj provizoraj disponoj ne tuŝas la rajtojn, pretendojn kaj la pozicion de la koncernataj partioj. Se la provizoraj disponoj ne estas obeataj, la Konsilio pri Sekureco taŭge konsideras tiun neplenumon.

Artikolo 41

La Konsilio pri Sekureco povas decidi, kiuj disponoj - kun la escepto de armita forto - estas farendaj por doni efektivecon al ĝiaj decidoj; ĝi povas postuli de la Membroj de la Unuiĝintaj Nacioj plenumi tiujn disponojn. Tiuj povas inkludi la kompletan aŭ partan interrompon de la ekonomiaj rilatoj, de la fervojaj, maraj, aeraj, poŝtaj, telegrafiaj kaj radiaj komunikoj kaj de ceteraj trafikeblecoj kaj la ĉesigon de la diplomatiaj rilatoj.

Artikolo 42

Se la Konilio pri Sekureco opinias, ke la disponoj laŭ la artikolo 41 estus nesufiĉaj aŭ montriĝus nesufiĉaj, ĝi povas per aeraj, maraj aŭ teraj militfortoj realigi la disponojn necesajn por konservado aŭ restarigo de la monda paco kaj de la internacia sekureco. Tiuj disponoj povas inkludi demonstradojn, blokadojn kaj ceterajn operaciojn de la aeraj, maraj aŭ teraj militfortoj de Membroj de la Unuiĝintaj Nacioj.

Artikolo 43

1. Ĉiuj Membroj de la Unuiĝintaj Nacioj devontigas sin kontribui al la konservado de la mondpaco kaj de la internacia sekureco per tio ke ili, laŭ unu aŭ pluraj specialaj interkonsentoj, disponigas al la Konsilio pri Sekureco laŭ ties peto militfortojn, donas helpon kaj facilaĵojn inkluzive de la rajto je tramarŝado, en la mezuro en kiu tio necesas por konservado de la monda paco kaj de la internacia sekureco.
2. Tiuj interkonsentoj devas enteni la nombron kaj specon de la militfortoj, ilian preteco-gradon, ilian ĝeneralan lokiĝon kaj la specon de la facilaĵoj kaj de la helpo.
3. La interkonsentoj estas ellaborotaj laŭ instigo de la Sekurec-Konsilio kiom eble plej baldaŭ per intertraktado. Ili estas farotaj inter la Sekurec-Konsilio unuflanke kaj la unuopaj Membroj aŭ Membrogrupoj aliflanke kaj ratifotaj de la subskribintaj ŝtatoj laŭ ties konstitucia juro.

Artikolo 44

Se la Konsilio pri Sekureco decidis la uzon de la forto, ĝi invitas Membron ne reprezentatan en ĝi, antaŭ ol postuli de ĝi la liveradon de militfortoj laŭ la transprenitaj devontigoj laŭ la artikolo 43, laŭ ties peto, partopreni en ĝiaj decidoj pri la uzo de kontingentoj de la militfortoj de tiu Membro.

Artikolo 45

Por kapabligi la Unuiĝintajn Naciojn plenumi urĝajn militajn disponojn, la Membroj de la Organizo tenas kontingentojn de siaj aerarmeo pretaj por tuja uzo ĉe komunaj internaciaj truddisponoj. Amplekson kaj batalpretecon de tiuj kontingentoj kaj la planoj por la komunaj disponoj estas decidataj de la Sekurec-Konsilio kun subteno de la Ĉefstab-Komisiono en la kadro de la specialaj interkonsentoj menciataj en la artikolo 43.

Artikolo 46

La planoj por uzo de armita forto estas starigataj de la Sekurec-Konsilio kun subteno de la ĉefstab-komisiono.

Artikolo 47

1. Estas starigata Komisiono de la Ĉefstabo por konsili kaj subteni la Sekurec-Konsilion en ĉiuj demandoj kiuj koncernas ties militajn bezonojn por konservado de la mondpaco kaj de la internacia sekureco, la uzon kaj gvidadon de la militfortoj disponigataj al la Sekurec-Konsilio, la reguladon pri armado kaj eventualan malarmadon.
2. La Ĉefstab-Komisiono konsistas el la ĉefstab-estroj de la konstantaj membroj de la Sekurec-Konsilio aŭ de ties reprezentantoj. Membro de la Unuiĝintaj Nacioj ne konstante reprezentata en la Komisiono estas invitata de la Komisiono asociiĝi al ĝi, se la kunlaborado de tiu Membro necesas por efika realigo de la taskoj de la Komisiono.
3. La Ĉefstab-Komisiono respondecas, sub la aŭtoritato de la Sekurec-Konsilio, pri la strategia gvidado de ĉiuj militfortoj disponigitaj al la Sekurec-Konsilio. La demandoj koncerne la gvidadon de tiuj militfortoj estas reguligotaj pli poste.
4. La Ĉefstab-Komisiono povas, kun permeso de la Sekurec-Konsilio post konsultado, starigi per taŭgaj regionaj institucioj regionajn subkomisionojn.

Artikolo 48

1. La disponoj, necesaj por la plenumado de la decidoj de la Sekurec-Konsilio por konservado de la mondpaco kaj de la internacia sekureco, estas farataj laŭ la opinio de la Sekurec-Konsilio de ĉiuj aŭ de kelkaj Membroj de la Unuiĝintaj Nacioj.
2. Tiuj decidoj estas rekte plenumataj de la Membroj de la Unuiĝintaj Nacioj kaj per disponoj en la konvenaj internaciaj institucioj, en kiuj ili membras.

Artikolo 49

Ĉe la plenumado de la disponoj deciditaj de la Konsilio pri Sekureco la Membroj de la Unuiĝintaj Nacioj donas al si reciproke helpon.

Artikolo 50

Se la Sekurec-Konsilio faras antaŭmalhelpajn aŭ trudajn disponojn kontraŭ ŝtato, ĉiu alia ŝtato, ĉu Membro de la Unuiĝintaj Nacioj aŭ ne, al kiu la plenumado de tiuj disponoj kaŭzas apartajn ekonomiajn problemojn, povas konsulti la Sekurec-Konsilion por solvi tiujn problemojn.

Artikolo 51

Tiu ĉi ĉarto neniel malpliigas la naturdonitan rajton je individua aŭ kolektiva memdefendo en kazo de armita atako kontraŭ Membro de la Unuiĝintaj Nacioj, ĝis kiam la Sekurec-Konsilio faris la necesajn disponojn por konservado de la mondpaco kaj de la internacia sekureco. Disponoj kiun faras Membro en praktikado de tiu memdefendo-rajto, estas tuj indikendaj al la Sekurec-Konsilio ; ili neniel tuŝas ties rajton kaj devon laŭ tiu ĉi ĉarto, ĉiamomente fari la disponojn kiujn ĝi konsideras necesaj por konservado aŭ restarigo de la mondpaco kaj de la internacia sekrueco.